Ποιος είπε
(ή σκέφτηκε έστω)
πως ... "δεν πληρωνόμαστε";
Και τα δώρα τα δέχεσαι,
όταν έρχονται από (συν)ανθρώπους,
με τους οποίους καιρό τώρα διανύεις
γινόμενος δεκτικός κι όχι ακατάδεκτος,
συγκαταβαίνοντας έτσι στην αγάπη τους.
Όταν μάλιστα είναι και τόσο, μα τόσο, πολύτιμα...
Ευχόμενος μέσα από τα κρυφία της καρδιάς σου,
αφού ν΄ανταποδώσεις επάξια δεν μπορείς,
"να πληρωθούν με το ίδιο νόμισμα"
από τον Δωρεοδότη Θεό,
που βλέπει τα πάντα μας.
Τα κίνητρα,
τις διαθέσεις,
τις προθέσεις,
τις ψυχές μας...
|ΥΓ. σ.Β.Γ.:
Τα βγάζω στη φορά, όχι για κανένα άλλο λόγο.
Αλλά για να μη χαίρομαι μονάχος μου,
που θα΄λεγε κι ο μπάρμπας μας...
Τα΄χουμε ξανα(μανα)πεί
πως οι χαρές όταν μοιράζονται,
πολλαπλασιάζονται...
Φυσικά, δεν θα πω ΠΟΙΟΣ
(να μη χάσει το μισθό του ο άνθρωπος του Θεού...)
Και δυστυχώς, δεν θα πω ΤΙ
(εκτός αν πάρω ευλογία ν΄αποκαλύψω...)
Ένα μόνο μπορώ να πω,
και είναι κάτι που το ξέρετε ήδη:
Πως οι Άγιοι μάς έχουν πάρει στο κατόπι...
Ευγνώμων.-
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου