Κάποτε ταξιδεύοντας μαζί του γιά την Αθήνα, τον ρώτησα :
- Γιατί στην Κεφαλλονιά υπάρχει τόση βλαστήμια;
- Γιατί υπάρχει μεγάλη πίστη!, μου απάντησε.
Πόσοι δεν θα σκανδαλισθούν απ’ αυτήν την απάντηση· και επειδή πολλοί πιθανότατα δεν θα εννοήσουν το βαθύτερο νόημα της και θα την παρερμηνεύσουν, ας πούμε επεξηγηματικά μόνον τούτο: Πρόκειται γιά την άστοχη έγερση τού Παιδιού προς τον Θεό Πατέρα, που δείχνει ωστόσο πως το Παιδί και Τον αναγνωρίζει, και παραδέχεται την Δύναμη Του. Η ύβρις είναι το παράπονο που βγάζει, επειδή δεν κατανοεί το πάνσοφο σχέδιο Του. Είναι σαν να του λέει : "Γιατί ωρέ Πατέρα δεν μου παίρνεις το ποδήλατο;" - το όποιο «ποδήλατο» - αφού έχεις την Δύναμη!
Η οπτική αυτή τού π. Γερασίμου Φωκά, ερμηνεύει τον ξεχωριστό τρόπο σχέσεως που έχει ο Κεφαλλονίτης με τον Θεό, γενικότερα ο Έλληνας με τον Θεό, που δεν βολεύεται στο λίγο, αλλά αποζητά το όλον. Ζητά να καταλάβει. Ζητά να συναντηθεί μαζί Του, ν’ αγκαλιασθεί με τον Θεό του, και πολλές φορές να συγκρουσθεί μαζί Του, για να πάνε στο τέλος μια βόλτα στο Πάντα.
Είναι αυτό που λέει ο Άγιος π. Πορφύριος, πως σε συμφέρει να έχεις καυγά με τον Θεό και να έχεις όμως - όπως οι αληθινοί γονείς με τα αληθινά παιδιά - σχέση μαζί Του, παρά να τον «σέβεσαι», δηλαδή ψευτοσέβεσαι. Τηρώντας κάποιες τυπικές εξωτερικές υποχρεώσεις, χωρίς να έχεις καμία περαιτέρω πραγματική, υπαρξιακή, σχέση μαζί Του. Μένοντας ως το τέλος, εντός εισαγωγικών «σωστός», «καλός» για τον κόσμο, και για τον Θεό «άγνωστος».
[...]Υπόδειγμα μιας τέτοιας υπαρξιακής αγωνίας και πάλης με τον Θεό, υπήρξε ο πατέρας τού π. Γερασίμου, Σπυρίδων Φωκάς, και έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον Άγιο να μελετήσει το φαινόμενο από κοντά.
"Ούτε μοναχός στο Άγιον Όρος δεν έχει τόσο κουβεντολόι με τον Θεό όλη μέρα, όλη μέρα, όσο έχει ο Πατέρας μου. Φυσικά βρίζοντάς τον· όμως έχουν σχέση· ζωντανή!",
μου είχε πει ο π. Γεράσιμος, και πολλά είχα καταλάβει απ’ αυτό.
[...]ένα παράδειγμα, που μπορεί να μας φανερώσει πως μπορεί να ήταν αυτή η δύσκολη κατάσταση που αντιμετώπιζε ο Πατήρ Γεράσιμος, και μάλιστα από τον ίδιο του τον πατέρα· και πόσο υπομονή και προσευχή, και αληθινή αγάπη (όχι γλυκερή αγαπολογία) χρειαζόταν, για να μπορεί ο π. Γεράσιμος να μεταστοιχειώνει τελικά, την άψινθο του πικρού, σε γλυκύ μέλιτος· όπως έκανε και με τον πατέρα του, ο οποίος τελικά μετά από μια ολόκληρη Οδύσσεια πάλης, όλη του την ζωή με τον Θεό, είπε συγκλονιστικά και πραγματικά στο τέλος, το, «Σοί Κύριε»!, ενώ ο εκλεκτός υιός του είχε την άρρητη συγκίνηση να τον κοινωνήσει.
[...]
Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος,
Ηθοποιός/Σκηνοθέτης/Εικαστικός
Αυτή είναι η μαρτυρία μου γιά τον π. Γεράσιμο Φωκά την οποία απέστειλα να συμπεριληφθεί στο βιβλίο μαρτυριών για το πρόσωπο του, με τίτλο, “Λάμψη ο π. Γεράσιμος κι αν είδες, είδες”.
Πηγή: https://kefaloniamagazine.gr/apopsi/quot-lampsi-o-p-gerasimos-fokas-ki-opoios-eide-eide-quot/
Βιβλίο: https://www.google.com/search?q=Λάμψη+Ο+Π+Γεράσιμος+Κι+Αν+Είδες+Είδες
|Στην αγάπη σας 2 μόνο σχόλια από την fb ανάρτηση:
Ο πατέρας μου είχε ανύπαρκτη σχέση με το Χριστό και την Παναγία.
Συχνά πυκνά τους βλαστήμαγε κιολας.
Πέρασαν πολλά χρόνια έτσι, ώσπου ερχόμενη εγώ πιο κοντά στην Εκκλησία, άρχισα να προσεύχομαι να τον σώσει ο Χριστός.
Προσευχόμουν πολύ θερμά, ώσπου μια μέρα είχε ένα ατύχημα από το οποίο δεν έπαθε τίποτα, το είχα δει σε όνειρο καιρό πριν και οι προσευχές μου εντάθηκαν.
Όταν συνέβη, του είπα το όνειρο κ τον συμβούλευσα να πηγαίνει Εκκλησία, ν΄ανάβει κεράκι στην Παναγία που τον έσωσε και να μη βλαστημάει.
Δύο χρόνια μετά, στα 90 του, Τρίτη μέρα της Διακαινησίμου, αφού ήπιε τον καφέ του με τους φίλους του, όπου τους έδειξε και κάποια κείμενα που είχε γράψει για το Χριστό, γύρισε σπίτι, έβγαλε το καπέλο και το σακάκι του, φόρεσε τις παντόφλες του, κάθισε σε μια πολυθρόνα και " κοιμήθηκε".
Στην κηδεία του έψελναν αναστασιμους ύμνους οι ιερείς, ντυμένοι στ'ασπρα.
Πόσο βοηθά η προσευχή μας για τη σωτηρία των ανθρώπων!
Βέβαια ο ίδιος σε όλη του τη ζωή ήταν ελεήμων, απλός, πονετικος, συγχωρούσε εύκολα, κ είχε ευαίσθητη καρδιά...
Γιώργο Κακή σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Έχω ακούσει τόσα για τον Σπυρίδωνα και τη σχέση του με τον π.Γεράσιμο Φωκά, αλλά είναι η πρώτη μου φορά που κατάλαβα...
| Σε όλο αυτό "μας έμπλεξε", να ξέρετε, Ένα παιδί/ Ένας άνθρωπος ...
☆ επί του πιεστηρίου:
Δείτε στα σχόλια της ανάρτησης την εξίσου αξιοσημείωτη πληροφορία, που έγραψε πριν από λίγο η συμπατριώτισά τους, Πένυ Μουρελάτου...
Γνωρίζοντας τον μακαρίτη, Σπύρο Φωκά και σε συζητήσεις που είχαμε, έχω να πω: ήταν βλάσφημος, γιατί, αναγνωρίζοντας την ύπαρξη του Θεού, έλεγε "γιατί, ορέ, μου πήρες το παιδί μου?" Ήθελε να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση, το ξενοδοχείο "Fokas", που ήταν στην παράλληλο της παραλιακής Αργοστολίου, πίσω από το , τότε κτίριο, της Αστυνομίας.Ο άλλος γιος,ο Αθανάσιος Φωκάς, είχε ακολουθήσει την επιστήμη, με πλούσιο βιογραφικό και παγκόσμιας εμβέλειας και ζούσε στο εξωτερικό.Παραθέτω και το βιογραφικό του Αθανασίου Φωκά..."Ο Αθανάσιος Φωκάς είναι ακαδημαϊκός και Ομότιμος Καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι, επίσης, Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών. Σπούδασε Αεροναυπηγική στο Imperial College (BSc, 1975), Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο Caltech (PhD, 1979) και Ιατρική στο University of Miami (MD, 1986). Το 1986, σε ηλικία 33 ετών, εξελέγη Καθηγητής και Διευθυντής του τμήματος Μαθηματικών και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του πανεπιστημίου Clarkson στις ΗΠΑ. Το 1996 εξελέγη στην έδρα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Imperial College και το 2002 στην έδρα Μη-Γραμμικής Μαθηματικής Επιστήμης του πανεπιστημίου Cambridge, όπου και είναι εταίρος του κολεγίου Claire Hall. Το 2000 του απενεμήθη το βραβείο «Naylor» της Μαθηματικής Εταιρείας του Λονδίνου. Αξίζει να σημειωθεί ότι το βραβείο αυτό θεωρείται το πιο σημαντικό βραβείο Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ έχει απονεμηθεί το 1991 στον Roger Penrose και το 1999 στον Stephen Hawking. Επίσης, του έχει απονεμηθεί το «Αριστείον των Επιστημών» της Ακαδημίας Αθηνών, βραβείο το οποίο απονέμεται κάθε τέσσερα χρόνια σε Έλληνα ερευνητή των φυσικών επιστημών, της μηχανικής και της Ιατρικής, καθώς και το «Αριστείο Μποδοσάκη», το οποίο απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε Έλληνες ερευνητές από διεθνή επιστημονική επιτροπή προεδρεύοντος ενός κατόχου βραβείου Nobel. Είναι επίτιμος διδάκτωρ επτά πανεπιστημίων, ενώ του έχει απονεμηθεί η διάκριση του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το 2009 ανακηρύχθηκε Guggenheim Fellow επί τη βάσει «των λαμπρών του επιστημονικών επιτευγμάτων και των εξαιρετικώς υποσχόμενων επιστημονικών του δυνατοτήτων». Αποτελεί το πρώτο εκλεγμένο τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών που διδάσκει Εφαρμοσμένα Μαθηματικά. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 300 επιστημονικά άρθρα και είναι συγγραφέας ή συν-συγγραφέας επτά βιβλίων και τριών μονογραφιών. Το «ISI Web of Science» περιλαμβάνει τον κ. Φωκά στη λίστα των μαθηματικών με τις περισσότερες βιβλιογραφικές αναφορές παγκοσμίως." Τα τελευταία όμως χρόνια ο Σπυρίδων , σεβόμενος την επιλογή του γιου του Γεράσιμου Φωκά και αναγνωρίζοντας την προσφορά του, έψελναν μαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφή