✨ "Τον Κύριο παρακαλώ κι Αυτός γιατρεύει μόνο. Είναι Εκείνος που απαντά σε κάθε ανθρώπου πόνο...

                  

          |δες τι βγήκε πάλι! Όχι μέσα από τη γραφίδα της Ελένης, αλλά από την ψυχή της...|

       ✔ Ο Πανταλέων δυό γονείς είχε αγαπημένους,

στη Νικομήδεια έζησε

σε τόπους αγιασμένους

Χριστιανή η μητέρα του,

μα ήταν νυμφευμένη

με άντρα πιστό στα είδωλα

κι ήταν γι' αυτό θλιμμένη

 Ευστόργιο τον λέγανε

παράξενη χημεία,

μα ζούσανε αρμονικά

μ' αγάπη κι ηρεμία

Η Ευβουλή 'ταν ταπεινή

χριστιανή από κούνια,

είχε καλό πνευματικό

ξομολογούταν χρόνια

Της έλεγε

" Υπομονή...

σήκωσε το σταυρό σου

έχε ελπίδα Στο Χριστό

και για το σύζυγο σου"

Και το παιδί μεγάλωνε

με εφόδια και όπλα,

σπούδασε την ιατρική

κι αγάπη να 'χει σ' όλα

Κοιμήθηκε η μητέρα του

Αγία είν' κι εκείνη...

Και τ' άφησε μια καρδιά

γεμάτη καλοσύνη

Ίδια και ο πατέρας του

καρδιά καλή κρατούσε,

δεν τον εμπόδισε ποτέ

στην πίστη που αγαπούσε

Πλούτη περίσσια είχανε

μα δεν τα προτιμούσε,

γιάτρευε δίχως χρήματα

σε όποιον το ζητούσε

Κάποτε πήγε ένας τυφλός

ζητά να τον γιατρέψει

κι ο Πανταλέων Στο Χριστό

προσεύχεται να τρέξει!

Το βλέπει ο πατέρας του

το θαύμα και πιστεύει,

σ' Εκείνον που τον έπλασε

με πίστη επιστρέφει

Ο Άγιος Ερμόλαος

τότε θα τον βαπτίσει,

η μάνα του απ' τον ουρανό

είχε γι' αυτό φροντίσει

Μαθαίνει ο Διοκλητιανός

ό,τι εκεί συμβαίνει,

ο νεαρός αυτός γιατρός

νεκρούς πως ανασταίνει!

Κάνει πολλούς χριστιανούς

κόσμο ψωμί ταΐζει,

ανάπηρους να περπατούν

πολλούς φτωχούς φροντίζει

Θύμωσε τον Ευστόργιο

που από ειδωλολάτρη

τον έκανε χριστιανό

κι είχε μεγάλο άχτι!

Σ' απολογία φέρνει τον

και του ζητά το λόγο

να απαντήσει τον ρωτά

που βρίσκει τέτοιο τρόπο

"Τον Κύριο παρακαλώ

κι Αυτός γιατρεύει μόνο.

Είναι Εκείνος που απαντά

σε κάθε ανθρώπου πόνο..."

Τι ήταν αυτό που άκουσε

κι άκουσαν τόσοι άλλοι

και δείξανε στον Άγιο

εμπιστοσύνη πάλι!

"Όχι...δεν γίνεται αυτό,

θίγεις τα είδωλα μας,

Θεό που κάνει ανάσταση

να ομολογείς μπροστά μας"

Το τίμιο κεφάλι του

του κόβει με μανία,

γιατί προσβλήθηκε πικρά

η ειδωλολατρεία

Έτρεξε γάλα απ' την πληγή

και μια φωνή ακούστη:

"Παντελεήμων λέγεσαι

από την ώρα ετούτη"

Ήταν Ο Ίδιος Ο Χριστός

που τότε τον βαφτίζει...

Παντελεήμων

Πάντοτε

Έλεος

να χαρίζει!

|Το εικόνισμα στη φωτογραφία 

είναι από τη γιαγιά μου...

Βοήθειά μας!!

Ελένη Ζεάκη