Και χαίρεται ο Χριστός μας,
ο Φιλάνθρωπος,
χαίρεται και καταχαίρεται,
όταν είμαστε ευγνώμονες.
Όταν είμαστε ευχαριστούντες.
Όταν είμαστε ευχαριστημένοι.
Τότε γλυτώνουμε απ’ την κλαψοφαγούρα
και τα υπόλοιπα,
που μας ταλανίζουν.
Τρώμε ψωμάκι τότε και μας πιάνει.
Πίνουμε νερό
και νιώθουμε νέκταρ του Παραδείσου νά ‘ναι.
Κοιμόμαστε σαν τα παιδάκια.
Σαν τα πουλάκια και τ’ αγγελούδια του Θεού.
Περπατούμε και πετάμε.
Μιλάμε και χαιρόμαστε...
ΥΓ:
Και να γελάς!
και όταν σε βλέπει να γελάς
νομίζει ότι γελάς γι᾽αυτόν και φεύγει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου