"Πότε θα Κάνει Ξαστεριά;" |Νίκος Ξυλούρης |και μια επιχείρηση επεξήγησης των στίχων...

"Το τραγούδι, «Πότε θα κάμει ξαστεριά», με έχει προβληματίσει από μικρό παιδί, σε όλα τα σημεία του και άρχισα έτσι να το ψάχνω κομμάτι – κομμάτι για κάποιο λογικό νόημα.

Κατ αρχήν δείχνει με εντυπωσιακό τρόπο την αγριάδα και το μίσος του πολέμου.

Πως ο άνθρωπος αφήνει την ανθρώπινη φύση του και έρχεται κοντά στην φύση του άγριου ζώου. Αυτό το τραγούδι παρόλο που ίσως δεν το έχει καταλάβει κανείς μέχρι σήμερα έχει γίνει διάσημο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό μια και διάσημοι ιστορικοί Έλληνες και ξένοι, έχουν ασχοληθεί μ αυτό και την ανεπιτυχή προσπάθεια λογικής του επεξήγησης.

Οι στίχοι του τραγουδιού:

Πότε θα κάμει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει,

να πάρω το ντουφέκι μου, ε την όμορφη πατρόνα,

να κατεβώ στον Ομαλό, στη στράτα τω Μουσούρω,

να κάμω μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες,

να κάμω και μωρά παιδιά να κλαιν δίχως μανάδες,

να κλαιν τη νύχτα για νερό και την αυγή για γάλα

και τ’ αποδιαφωτίσματα για την καημένη μάνα.

Τρομακτικό έτσι;

Αυτη είναι και η μανία του πολέμου… τρομακτική.

Επεξήγηση:

να πάρω το ντουφέκι μου, ε την όμορφη πατρόνα

συχνά εκεί στο τραγούδι ακούγεται ένα ε πριν την «την όμορφη πατρόνα»

και νομίζω ότι στην πραγματικότητα ο στίχος είναι «και την όμορφη πατρόνα»

όπου το και γίνεται ε.

Πατρώνα είναι η παλάσκα, η φυσιγγιοθήκη. (αυτό που δεν ξέρω όμως είναι το πόσο παλιά πάει το όνομα πατρώνα, γιατί έχει σημασία αν στην παρακάτω εξήγηση που δίνω την εποχή του Δασκαλογιάννη ονομαζόταν πατρώνα η σακούλα με την πυρίτιδα και τα βόλια, μια και το 1770 υπήρχαν όπλα με μπαρούτι και βόλια).

Κατά την γνώμη μου -και πάντα γράφω και σκέφτομαι με το σκεπτικό οτι μπορεί να σφάλω:

Διαβάζοντας πρόσφατα την ιστορία του Δασκαλογιάννη (ντροπή μου γιατί άργησα...

|για την συνέχεια της επεξήγησης του τραγουδιού, δες εδώ...

~ επιμέλεια ανάρτησης: Σπύρος Κοντογούρης