* Γύρισε ο άσωτος; Ε και; Μήπως να του στήσουμε και κανένα πανηγύρι; Εμείς βλάκες είμαστε τόσα χρόνια που δεν έχουμε ξεμυτίσει" από τα χωράφια" του Πατέρα;

Ας αφήσουμε τον πρώην άσωτο να αναπαυθεί στην αγκαλιά του Πατέρα όλων μας

και μετά από τόση "ξενιτιά" να ευφρανθεί επιτέλους,

μέσα από την μεγαλωσύνη της απόφασής του να επιστρέψει...

Κι ας πάμε σε μας και στα χάλια μας...

Γιατί εκείνος ήταν μέχρι χθες άσωτος,

εμείς όμως παραμένουμε μέχρι και σήμερα καθάρματα...

Μήπως ένα από τα κρίσιμα και χρήσιμα σημεία για εμάς,

"τους μεγάλους αδερφούς" της ανεξάντλητης

από κάθε πλευρά παραβολής του ασώτου

(ή καλύτερα του Εύσπλαχνου Πατέρα)

είναι πως ενώ εμείς λείπαμε - τυχαίο; -

από το σπίτι του Πατέρα στα "χωράφια"

(στις μέριμνες της καθημερινότητας ερμηνεύουν οι Πατέρες),

γύρισε ο άσωτος αδερφός μας

και στήθηκε ολόκληρο πανηγύρι επιστροφής

από τον Πατέρα όλων μας υπέρ του;

Και πως να το δεχτούμε μέσα μας αυτό εμείς;

Πως να μην μας πάρει το παράπονο;

Πως να το χωνέψουμε πως

εν αγνοία μας και εν τη απουσία μας,

ψυχές ανθρώπων μετανοούν και επιστρέφουν καθημερινά

στην σκανδαλώδη για τα ανθρώπινα μέτρα Αγάπη του Πατέρα,

τον οποίον εμείς οι Χριστιανούληδες του γλυκού νερού

θεωρούσαμε πως τον έχουμε σε αποκλειστικότητα;

Που να την βρούμε εμείς αυτήν την μεγαλωσύνη;

Δες πόσο όμορφα τα τοποθετεί όλα αυτά

ο αγαπημένος μας Αγιορείτης Δικαίος Εφραίμ

από τη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα...

|σ.Β.Γ