☆ Δεν είναι απλά ένα ακόμα "Ό,τι κι αν γίνει, μην τα παρατάτε ποτέ". Είναι πολύ περισσότερα...

   

     ● "αμΦ." επισήμανση:

   Συγχωρήστε την ακατανόητη για κάποιους επιμονή μας να αναδεικνύουμε εδώ και χρόνια, όσα σπάνια ευχαριστιακά κείμενα ανακαλύπτουμε στην Κοινή Πορεία μας με κάποιους από σας. 

Ιδιαιτέρως μάλιστα αν είναι "δικοί μας άνθρωποι", όπως έχει γίνει πλέον η Αθηνά, που υπογράφει το παρακάτω που θα διαβάσετε. 

Ο κυριότερος λόγος είναι πως οι συντάκτες αυτών των κειμένων εξηγούν έμπρακτα σε όλους μας, άθελά τους συνήθως, με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο ο καθένας τον τίτλο του ιστολογίου μας...

    |γράφει η εκ των "συν αυτώ" παθούσα, Αθηνά Γκοτσοπούλου

"Αν κάποιος σου έλεγε, πριν περάσεις από όλα αυτά τα στάδια (και όσα μπορεί να περνάς ακόμα) ότι αυτό θα σου συνέβαινε, δε θα το πίστευες. 

Ούτε ότι μπορεί να σου συμβεί, ούτε ότι μπόρεσες να το φέρεις εις πέρας. 

Εάν αυτό σου έχει συμβεί ή το έχεις βιώσει, ας γίνει πηγή δύναμης, δοξολογίας, ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης. 

Ότι Κάποιος άλλος μαζί σου, έδωσε μια μάχη για σένα.

Μαζί με σένα. 

Μην ξεχνάς αυτή τη συνέργεια ποτέ.

Η χάρη του Θεού κάνει τον αγώνα να ολοκληρωθεί εις πέρας. 

Ανθρώπινα θα παλεύουμε πάντα, αλλά τα μέσα μας είναι αυτό που ορίζει η φύση τους.

 Ανθρώπινα. 

Δεν αρκεί. 

Η Θεία Χάρις στον αγώνα δίνει τη δύναμη να κρατηθείς...

Κι όταν ακόμα είσαι στα πατώματα. 

Ο Χριστός είναι εκεί, έτοιμος να σε κρατήσει κι ας μην το βλέπεις με τα ορατά μάτια.

Ένα πράγμα που ενίσχυσε η περιπέτεια που πέρασα (και ακόμα ζω) είναι κάποια αισθητήρια που αφορούν τους συνανθρώπους μου.

 Συγκεκριμένα να παρακαλάω να μην υποφέρει κανενας άνθρωπος. 

Ο πόνος με κάνει να λυγίζω όταν τον ακούω, γιατί τον ένιωσα στο πετσί μου και με ταλαιπωρει ακόμα.

Ξέρω πως είναι.

Παρακαλάω με όλη μου την ψυχή, αν κάποιος πονάει, λόγω θεμάτων υγείας ιδίως. 

Στέκομαι με δέος. 

Δακρύζω και προσεύχομαι. 

Μείνε ευγνώμων για όσα ζεις... 

Εναπόθεσε άνωθεν, 

με όσο παράκληση βγαίνει από την καρδιά σου, να ενισχυθείς....

Και μη σταματάς να κάνεις ό,τι μπορείς για να έρθει η ίαση. 

Ποτέ, μα ποτέ μην παραιτηθείς...

Συνέχισε να προσπαθείς με κάθε τρόπο και μαζί με Εκείνον, που πόνεσε πιο πολύ από όλους μας, για όλους μας.

 Εύχομαι όλα να απαλύνουν...