* Εκείνος σας υιοθέτησε

Κάποτε το είχα ακούσει.
Από κάποιον μπάρμπα.
Δεν θυμάμαι πότε.
Δεν θυμάμαι που.
Σήμερα συνειδητοποίησα,
πως μπορώ με βεβαιότητα να πω
ότι γίνεται!

 «Υιοθετήστε έναν άστεγο. 

Μιλήστε του.
Διαπιστώστε πως δεν είναι εξαρτημένος από ουσίες και οινοπνεύματα.
Πως δεν έχει ιδιοτέλεια.
Δώστε του κάτι να φάει, κάτι να πιει.
Όχι αμέσως χρήματα.
Φεύγοντας χαιρετήστε τον εγκάρδια.
Με μια ζεστή χειραψία.
Σαν να πρόκειται για τον καλύτερό σας φίλο.
Γυρίστε και κλέψτε το τελευταίο του βλέμμα επάνω σας.
Βάλτε τον από εκείνο το βράδυ στην προσευχή σας.
Πηγαίνετε ξανά κοντά του μετά από μερικές μέρες.
Μιλήστε του και πάλι κατεβαίνοντας στο σημείο που βρίσκεται εκείνος.
Διασφαλίστε πως δεν έχει τίποτα για να σας ανταποδώσει...
Σηκώστε τον από εκεί που συνηθίζει να κάθεται και πηγαίνετέ τον σε μια καφετέρια.
Να πιει έναν καφέ ανθρώπινα.
Θα ζεσταθεί η καρδιά του και θα λυθεί η γλώσσα του.
Αφήστε τον να σας μιλήσει...
Και τότε θα γνωρίζετε μέσα σας πως δεν τον βρήκατε, αλλά σας βρήκε.
Δεν τον υιοθετήσατε εσείς.
Εκείνος σας υιοθέτησε.
Εντάξει, κοπελιά μου;
Αρκετά για σήμερα;»

  Από έναν παππού "γιομάτο Χριστό"

Λαυρέντης

ΥΓ:

Κι αν είμαστε "τυχεροί", 

μπορεί να τύχει και σε μας ένας Γιάκωβος...