* Γλίτωσε από το τανκ και ξεψύχησε τριγυρισμένος από τις φλόγες: μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας του Πολυτεχνείου

 

Στις 17 Νοέμβρη του 1973 ένα δεκαννιάχρονο παλικάρι ανέμιζε την ελληνική σημαία σκαρφαλωμένο στην κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου.

Χωρίς κομματική ταυτότητα, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις, δίχως ινστρούχτορες και "γραμμή" από το κόμμα. Μόνο νεανικό ενθουσιασμό και αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία.

Φώναζε "Ψωμί - Παιδεία -Ελευθερία" μαζί με τους εκατοντάδες φοιτητές, μαθητές, οικοδόμους, απλούς πολίτες, κατασκόπους και υπαλλήλους της ασφάλειας (γιατί απ' όλα είχε το Πολυτεχνείο!)

Κι όταν η πύλη έγινε μια άμορφη μάζα σιδερικών, έτρεξε να κρυφτεί σ' έναν φωταγωγό. Τον βρήκαν και τον μετέφεραν στο Χαϊδάρι. Η μάνα του και τα τέσσερα αδέλφια του είχαν πιστέψει πως σκοτώθηκε. Εκείνος ύστερα από ένα μήνα γύρισε στο νησί του την Ικαρία, αμίλητος, κουρασμένος και σκυφτός από τα χτυπήματα των βασανιστών του.

Θα μπορούσε να είχε εξαργυρώσει πολύ ακριβά τη συμμετοχή του αυτή στο Πολυτεχνείο. Ίσως να γινόταν βουλευτής, ίσως υπουργός, ίσως ευρωβουλευτής, με αριστερά μυαλά και δεξιά τσέπη...

Τίποτα από αυτά δεν έκανε, γιατί πάντα πίστευε πως δεν είχε κάνει κάτι σημαντικό (!) Συνέχισε να ζει μια απλή ζωή, παραδίδοντας μαθήματα κιθάρας στο νησί του. 

Μέχρι που το καλοκαίρι του 1993 ήρθε μια φονική πυρκαγιά να θέσει με τον πιο τραγικό τρόπο τον επίλογο στη ζωή του.

Άκουσε πως τέσσερεις γέροντες ήταν εγλωβισμένοι σ' ένα σπίτι στην περιοχή Παναγιά. Έτρεξε με τους φίλους του, τον Δημήτρη Τσαγανό και τον Ηλία Φυσανίδα, να τους σώσουν. Ανάμεσά τους ήταν και μια γιαγιούλα ανήμπορη. Χωρίς δεύτερη σκέψη την πήρε στην πλάτη του και όλοι μαζί μεταφέρθηκαν σε άλλο μέρος, πιστεύοντας ότι ήταν ασφαλείς. 

Ο αέρας όμως γύρισε ξαφνικά και η φωτιά ήρθε επάνω τους. Εγκλωβίστηκαν εκεί και κάηκαν όλοι.

Η αδελφή του η Όλγα θυμάται το Γιώργο να λέει «Άντε ν' αστράψει το όραμα, να φωτιστεί η ύπαρξή μας, μπας και πάρει φωτιά ο κόσμος».

Ο Γιώργος είχε επιλέξει από νωρίς το "δρόμο της φωτιάς". Τον ακολούθησε με συνέπεια, παραμένοντας στην αφάνεια ως το τέλος!

Υπ.

Διαβάστε ακόμα

 17 Νοέμβρη 1973 (γράφει ο Δαμιανός Τσάγκας)

 

***

 

 

Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία
αίτημα σε εκκρεμότητα

αναδημοσίευση από το άρθρο "Σαν χθες". περιοδικό  Η Δράση μας,
τχ. 533, Νοέμβριος 2015.