Επειδή όλο και περισσότερο τελευταία σε τούτο εδώ το "αποθηκάκι", που ζούμε και κινούμαστε στον όντως ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο μας, ακούμε από ωραίες ψυχές, πλην όμως αναίτια, πολλές ευχαριστίες, που δεν μας κάνουν μάλλον και πολύ καλό...
Νιώθουμε μετά από 4 (και κάτι...) χρόνια παρουσίας σε αυτά τα χωράφια
και 8000 & πλέον αναρτήσεις...
(Ο καλός Θεός μονάχα γνωρίζει πως...)
Οφείλουμε να πούμε τα εξής:
"Αμφοτεροδέξιος" είναι μόνο ένας:
Ο Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος.
Όσοι υπόλοιποι έχουμε την τιμή να βρισκόμαστε
δίπλα του είμαστε οι "συν αυτώ"...
Δεν είναι λοιπόν "αμφοτεροδέξιος" καμιά Μαρία, κανένας Σταύρος, καμία Αναστασία, κανένας Δημήτρης, καμιά Λαμπρινή, καμιά Παναγιώτα, καμιά Νικολέτα, καμιά Φωτεινή, καμιά demy fws,
καμιά Χρυσάνθη, κανένας Νώντας, κανένας Νέστορας, κανένας Γιάννης, καμιά Κατερίνα, καμιά Marianna, καμιά Nota, καμιά Βασιλεία, καμιά Παρασκευή, κανένας Nektarios, κανένας Υπάτιος, κανένας Γιάννης, κανένας Νίκος, κανένας π.Ανδρέας, κανένας Αναστάσιος, κανένας Μικές, κανένας Marinos, κανένας Γιώργος, καμιά Δέσποινα, καμιά Ειρήνη, κανένας Babis, κανένας Κωνσταντίνος, κανένας Παύλος, καμιά Πολυξένη, καμιά Σοφία, καμιά Σοφία Χ., καμιά Έλενα, καμιά Μέλια, κανένα κοθόνι, καμιά Αλεξία, καμιά Αλεξάνδρα, κανένας Αλέξης, κανένας Λαυρέντης, κανένας Misha, κανένας μπάρμπα Κώστας Γανωτής, κανένας άλλος μπάρμπας, καμιά Ιωάννα, καμιά Erkt, καμιά Κρ.Π, κανένας Κώστας Καρ., κανένας Stamatis ...
(Το σταματάμε πριν αδικήσουμε κάποιους,
αν δεν το έχουμε ήδη κάνει...
Και πόσες ακόμα ψυχές ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία ή και συμπίπτουν με όσα ελάχιστα ονόματα παρατέθηκαν...)
Όλοι αυτοί και όσοι λόγω χώρου (ή μυαλού...) παραλήφθηκαν, μοιράζονται τον χώρο σ΄αυτήν σελίδα προσφέροντας γενναιόδωρα την ψυχούλα τους, προσπαθώντας και ευελπιστώντας
μέσα από τη ζωή τους να μοιάσουν σε εκείνον, που τους έμαθε αυτήν την πρωτάκουστη και δυσκολοκατόρθωτη αρετή της "αμφοτεροδεξιοσύνης"...
Του να μπορείς δηλαδή, να χειρίζεσαι τα πάντα
ως "δεξί χέρι",
ως καθαρές και γνήσιες ευλογίες από Τον Πάνσοφο
και Παντογνώστη Θεό...
(Και με κάποιους παράδοξους, έως και ανεξιχνίαστους τρόπους, σ΄αυτό το "αποθηκάκι" ολοένα και συνεχώς μπαίνουν
κι άλλοι κι άλλοι...
Κι αυτό γίνεται, γιατί "έτσι πρέπει"...
Γιατί, από γεννησιμιού του δεν έχει "πόρτες"...)
Όσοι λίγοι τα έχουν καταφέρει στη ζωή τους να πλησιάσουν σε κάποια μέτρα, δικαιούνται τον έπαινο και την "αμοιβή", όχι όμως από εμάς τους υπόλοιπους "ασθμαίνοντες", αλλά από Εκείνον που στεφανώνει σε άλλη ζωή, με άλλες προϋποθέσεις και άλλες προοπτικές...
Ευχαριστίες λοιπόν για τα "ευχαριστώ", αλλά αλλού ανήκουν (κυρίως σε αυτούς, που δεν θέλουν να φαίνονται...).
~ από τους "συν αυτώ".-
Νιώθουμε μετά από 4 (και κάτι...) χρόνια παρουσίας σε αυτά τα χωράφια
και 8000 & πλέον αναρτήσεις...
(Ο καλός Θεός μονάχα γνωρίζει πως...)
Οφείλουμε να πούμε τα εξής:
"Αμφοτεροδέξιος" είναι μόνο ένας:
Ο Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος.
Όσοι υπόλοιποι έχουμε την τιμή να βρισκόμαστε
δίπλα του είμαστε οι "συν αυτώ"...
Δεν είναι λοιπόν "αμφοτεροδέξιος" καμιά Μαρία, κανένας Σταύρος, καμία Αναστασία, κανένας Δημήτρης, καμιά Λαμπρινή, καμιά Παναγιώτα, καμιά Νικολέτα, καμιά Φωτεινή, καμιά demy fws,
καμιά Χρυσάνθη, κανένας Νώντας, κανένας Νέστορας, κανένας Γιάννης, καμιά Κατερίνα, καμιά Marianna, καμιά Nota, καμιά Βασιλεία, καμιά Παρασκευή, κανένας Nektarios, κανένας Υπάτιος, κανένας Γιάννης, κανένας Νίκος, κανένας π.Ανδρέας, κανένας Αναστάσιος, κανένας Μικές, κανένας Marinos, κανένας Γιώργος, καμιά Δέσποινα, καμιά Ειρήνη, κανένας Babis, κανένας Κωνσταντίνος, κανένας Παύλος, καμιά Πολυξένη, καμιά Σοφία, καμιά Σοφία Χ., καμιά Έλενα, καμιά Μέλια, κανένα κοθόνι, καμιά Αλεξία, καμιά Αλεξάνδρα, κανένας Αλέξης, κανένας Λαυρέντης, κανένας Misha, κανένας μπάρμπα Κώστας Γανωτής, κανένας άλλος μπάρμπας, καμιά Ιωάννα, καμιά Erkt, καμιά Κρ.Π, κανένας Κώστας Καρ., κανένας Stamatis ...
(Το σταματάμε πριν αδικήσουμε κάποιους,
αν δεν το έχουμε ήδη κάνει...
Και πόσες ακόμα ψυχές ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία ή και συμπίπτουν με όσα ελάχιστα ονόματα παρατέθηκαν...)
Όλοι αυτοί και όσοι λόγω χώρου (ή μυαλού...) παραλήφθηκαν, μοιράζονται τον χώρο σ΄αυτήν σελίδα προσφέροντας γενναιόδωρα την ψυχούλα τους, προσπαθώντας και ευελπιστώντας
μέσα από τη ζωή τους να μοιάσουν σε εκείνον, που τους έμαθε αυτήν την πρωτάκουστη και δυσκολοκατόρθωτη αρετή της "αμφοτεροδεξιοσύνης"...
Του να μπορείς δηλαδή, να χειρίζεσαι τα πάντα
ως "δεξί χέρι",
ως καθαρές και γνήσιες ευλογίες από Τον Πάνσοφο
και Παντογνώστη Θεό...
(Και με κάποιους παράδοξους, έως και ανεξιχνίαστους τρόπους, σ΄αυτό το "αποθηκάκι" ολοένα και συνεχώς μπαίνουν
κι άλλοι κι άλλοι...
Κι αυτό γίνεται, γιατί "έτσι πρέπει"...
Γιατί, από γεννησιμιού του δεν έχει "πόρτες"...)
Όσοι λίγοι τα έχουν καταφέρει στη ζωή τους να πλησιάσουν σε κάποια μέτρα, δικαιούνται τον έπαινο και την "αμοιβή", όχι όμως από εμάς τους υπόλοιπους "ασθμαίνοντες", αλλά από Εκείνον που στεφανώνει σε άλλη ζωή, με άλλες προϋποθέσεις και άλλες προοπτικές...
Ευχαριστίες λοιπόν για τα "ευχαριστώ", αλλά αλλού ανήκουν (κυρίως σε αυτούς, που δεν θέλουν να φαίνονται...).
~ από τους "συν αυτώ".-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου